Al jaren is Hall of Fame een plek waar alle menstypes zich welkom mogen voelen. Dat gaat niet alleen om de verschillende niches die zich in het pand verenigen, maar ook de verscheidenheid aan lichaamstypes. Nu, met een pas voltooide verbouwing achter de rug, kan de underground cultureel epicentrum nog meer mensen verwelkomen. Dit is het verhaal van Annelein en Joris.
Welkom
Iedereen is welkom in de Hall of Fame. Dat is altijd zo geweest. ‘Bij ons zit het in de filosofie om er voor iedereen te zijn, van daaruit vloeit automatisch voort dat we een gebouw hebben dat voor iedereen toegankelijk is,’ vertelt Annelein, productiemedewerker bij de Hall of Fame. ‘Het maakt niet uit of je een beperking hebt of niet. Als je hier binnenkomt dan zorgen we dat jij je welkom voelt.’ Met de verbouwing van de Hall of Fame is dat verwelkomen iets makkelijker geworden. ‘Ons oude gebouw was niet echt toegankelijk’, vertelt hoofd marketing Joris. ‘Maar we knutselden altijd wel iets waardoor het toegankelijk kon zijn. Met de bouw van de nieuwe Hall of Fame hebben we gekeken hoe we een plek kunnen zijn waar iedereen vrij kan rondbewegen.’
Patrick
Een grote richtinggever bij het ontwerp van het nieuwe gebouw was Patrick. ‘Patrick is een van onze vrijwilligers en een absolute legende. Hij is zelf hulpbehoevend en heeft onze ogen geopend over toegankelijkheid. Hij vond het ook fijn om te kunnen helpen. Om zijn perspectief te kunnen laten zien.’ Annelein haakt erop in. ‘We hebben veel van hem geleerd. Dankzij Patrick hebben we betere toegankelijkheidseisen kunnen stellen bij de verbouwing van de Hall of Fame. Nu hebben we rolstoelliften, automatische deurknoppen bij de wc’s en vrijwel drempelloze verdiepingen.’
Luisteren
Volgens Joris is de belangrijkste les als het aankomt op toegankelijkheid om te luisteren naar elkaar. ‘Ga in gesprek met mensen in je omgeving die een beperking hebben en je hoort waar de kansen liggen. Toegankelijk worden lijkt een enorme stap, maar er zijn duizend kleine dingen die je kunt doen om te helpen. Die hoor je niet als je niet met iemand in gesprek gaat die toegankelijkheid dagelijks leeft.’
